Lieve vrienden van Le Brocope,
 

Vanochtend liep ik met Lou in het bos. De zomer was overal voelbaar, de krekels tsjirpten en ik neuriede summertime and the living is easy. Maar tegelijkd dacht ik
Wat een enorme zooi maken wij mensen van al dit prachtigs.    Wat jij Lou?

Lou stopte even met snuffelen en antwoordde: Jullie mensen maken zoveel problemen en dan hebben jullie vervolgens verhalen nodig om je te verhouden tot al die problemen. Anders lijken ze niet te bestaan. Laat staan dat jullie ­je geroepen voelen om ze op te lossen.

Voor de meesten van jullie zijn ‘het ­klimaat’ of oorlog te abstract om erdoor ­geraakt te worden maar zodra ze een gezicht krijgen of zodra je er een verhaal bij ziet gaan ze leven en boem daar wordt het probleem in al zijn complexiteit zichtbaar. En dan doen jullie net of het uit het niets komt.

Wij honden vertellen geen verhalen Wij reageren direct op het moment. En kort daarna is het uit ons systeem. Behalve als we ten prooi vallen aan jullie mensen want dan zijn we, net als jullie zelf, de pineut.

Jouw kijk op de mensheid is wel erg treurig Lou beet ik Lou toe.

Welnee. Dat is niet treurig. Dat is wat jullie La Condition Humaine noemen. Kijk nou naar Vladimir. Die bestond al lang voordat Poetin aan de macht kwam. Jullie denken dat jullie problemen  oplossen door de wereld in twee kampen te verdelen. Grenzen te trekken tussen Goed en Slecht. De vrije wereld en de wereld van Dictators. De wereld van de Jo’s  en van de Vladimirs. Maar daarmee heb je  problemen niet bezweerd want die kampen zitten in jullie allemaal. Jullie mensen zijn een getroebleerde soort. Das jullie lot.

Maar het is toch niet alleen kwalijk probeerde ik nog.

Het is kwalijk en mooi. Het heeft twee kanten. Kijk nou naar wat jullie mensen allemaal maken. Dat zul je bij onze soort niet terug vinden. Wij maken nageslacht maar jullie maken kunstwerken.

En daar zijn we verdomd goed in riep ik hoopvol uit.

Neem nou  illustrator Loes Faber; Zij vertelt niet alleen verhalen, Ze tekent ze ook. Zes jaar lang werkte ze aan haar boek Ik ben mijn muze, de getekende biografieën van acht eigenzinnige vrouwelijke kunstenaars uit de kunstgeschiedenis. Al tekenend beweegt zij zich door de levens en het werk van deze kunstenaars, onder meer Artemisia Gentileschi, Frida Kahlo, Charley Toorop en de Indiase-Hongaarse modernist Amrita Sher-Gil.

En nu voor de eerste keer zijn de 85 originele tekeningen uit het boek te zien bij ons in Le Brocope  in een indrukwekkende expositie tijdens de Kunstroute "Open Stal".  Naast de tekeningen maakte Faber acht papier maché maskers van de kunstenaars over wie ze vertelt in haar boek. Ook alle maskers zijn tijdens haar expositie te bewonderen. 

Loes Faber (Groningen, 1987) is kunstenaar, illustrator en docent aan de kunstacademie Minerva in Groningen. Haar werk verscheen in o.a. De Volkskrant en De standaard. Ze studeerde af op het vrouwelijk zelfportret in de beeldende kunst. Op zaterdag 23 juli is de kunstenares bij ons aanwezig en kunt u een getekend exemplaar van het schitterende boek bemachtigen . 

Tot zaterdag. 
Mara en het team van Le Brocope